Duela aste pare bat, Interneten nenbilela lagun bat aurkitu nuen komikiei buruz hitz egiten, kezkatuta. Liburu denda baten argazki bat komentatzen ari zen. Denda horretan komikien sailean hainbat apalategi zeuden, baina begi bistan zegoen zein zen handiena: Manga, hau da, komiki japoniarrei eskainitako apalategia. Lagun hau kexuka zebilen, nola da posible mangaren apalategia handiena izatea? Non dira, beste komikiak? Nobela grafikoak?
Harrigarria iruditu ala ez, hau ez da ezer berria. Badira urteak manga komiki mota ospetsuena eta kontsumituena bihurtu zela. Ene iritziz ez da hain arraroa, manga berez oso mundu handia delako. Hasteko, ez da berezko komiki mota bat, mota eta genero askoz osatutako komiki estilo eta estetika bat baizik. Askotan manga guztiak zaku bakar batean sartzen ditugu eta mangaren barruan hainbat mota ezberdin aurkitu ditzakegula ahazten dugu. Bakoitza bere izen japoniarrarekin, noski: Shonen, Kodomo, Mecha...
Horretaz gain, mangak badu bere ondoan laguntzaile boteretsu bat: Animea. Asko laburtuta, marrazki bizidun japoniarrak dira. Aurreko paragrafoan esan bezala, ez da genero bat, gai estetiko bat baizik (ulertzea espero dut, ez baitaukat berriz azaltzeko tokirik, lagunok). Animeak asko eta asko inspiratzen dira mangan. Anime pila mangen moldaketa hutsak dira, azken finean. Telesailak eta marrazki bizidunak errazagoak dira kontsumitzen eta zabaltzen, are gehiago, gaur egun, Internetekin. Horrela, animearen laguntzaz pertsona askok lehengo barrera bat hautsiko dute. Animea ikusten duen norbaitek errazago izango duelako eta erosoago sentituko delako manga komiki bat irakurtzen beste edozein komiki mota baino.
Beste arrazoi bat moda ere izan daiteke. Gaur egun gazteok anime asko kontsumitu dugu, modan dagoelako. Aspaldi, manga ez zen ezagutzen eta Mortadeloren tebeoak ziren famatuenak eta irakurrienak. Eman mangari aukera bat. Hain mundu zabalean gustuko izango duzuen komikiren bat egon behar du. Ziur nago.