Iaz, data eta orri hauetan bertan, gure plazak eta udako erromeriak animatzen dituzten taldeen barne-funtzionamenduari buruz idatzi nuen. Nola eboluzionatu duten eta gero eta profesionalagoak bihurtu direla kontatzen nuen. Batzuetan bilakaera logikoa izan da, eta beste batzuetan zailtasun desberdinetara egokitzen joan behar izan dute.
Pixka bat lehenago, orri hauetan ere, familian gozatzeko moduko jaialdi batzuk gomendatzen nituen. Mota honetako ekitaldiek ere eraldaketa handia jasan dute urteetan zehar.
Azken batean, bi ikuskizun mota ezberdin dira, baina zerbait komunean, zuzeneko musika. Biak eboluzionatzera bultzatu dituzten arrazoiak beti egon dira zuzenean lotuta musikaren industriarekin. Teknologia oso garrantzitsua da honetan guztian. Musikariak bere exekuzio pertsonalari leialena den soinua eskaintzeko duen obsesioak, bai zuzenean, bai estudioan, sormenaren atalaren atzean egunetik egunera eboluzionatzen duen industria teknologiko bat egotea dakar, musikariak eta ikuskizunaren eta komunikazioaren sektore osoak azkar hartzen dutena eta zapaltzaile gisa forma berrietara egokitzen ez direnen gainetik pasatzen dena.
Grabazio formatuek eragin zuzena izan dute musikariaren lanean. Beti izan da pirateria. Biniloak grabatzen zirenean, piraten zintak ikusten genituen azoka txikietan, azalen zuri-beltzeko fotokopiekin. Gero CDa iritsi zen eta hasiera batean disko hauen kopiak egitea gehiago kostatzen bazen ere, berehala ezagutu genuen top manta ospetsua. Garai hartan ere, disko salmenta diru sarreren zati handi bat zen taldeentzat, baina Internet eta streaming bidezko musika plataformen etorrerarekin gaur egun diskoak musikarientzako bisita txartel bat baino ez dira. Beti pentsatu izan dut horrek zerikusi handia izan duela urte hauetan jaialdi handietan eta makro kontzertuetan bizi ahal izan dugun leherketan, hedapen tekniko ikaragarriekin. Horiek enpresa sare garrantzitsu bat sortu dute, agertokian ikusten ditugun lau artistei ez ezik, bizimodua ateratzeko modua egin duten jende askori jaten ematen diona.
Faktore horiek guztiak beti egon dira nolabait lotuta musikaren kudeaketarekin, esparru batean edo bestean, eta industria egokitzen joan da, baina bat-batean kanpoko elementu bat aurkitzen dugu, eta ez dugu ezer ezagutzen, eta oraingoz ez da gauzak aldatu direla, dena gelditu dela baizik. COVID-19ak dena gelditu du bat-batean. Orain berriro martxan jartzea pentsatu behar da, baina faktore asko hartu behar dira kontuan, eta litekeena da gaur egun ezagutzen dugun ikuskizun-formatua desagertzea; izan ere, hasieran, edukiera murrizketekin eta beti gastu bat dakarten segurtasun neurri gehigarriekin, oraingoz ezinezkoa da gaur egun ezagutzen dugun kontzertu bat antolatzea.
Dagoeneko eman dira zenbait itun oso urruntze neurri zorrotzekin, eta horiek, oraingoz, iritzi desadostasun handiak sortu dituzte sektorearen barruan, eta ematen ari den neurririk ohikoena da aurten sinatutako kontratuak datorren urterako atzeratzen ari direla, eta oraingoz hori ez da bilakaera, atzerapena baizik.