Gaur hausnartzeko dokumental humanista bat gomendatzen dut.Galera baten (5 kromosomako zatitxo baten) istorioa da, bilaketa batena (erantzunena eta diagnosiarena) eta topaketa batena (bizitza ikusi eta ulertzeko beste modu batena, argiarekin eta gainditzea).Poesia bat da irudietan, aparteko begirada baten gaineko poesia bat. Ezberdintasunen, gaitasunen, esperantzaren, baikortasunaren, zailtasunen, aurre egitearen, maitagarrien, argia duten pertsonen, magiaren, emozioen, bizitza beraren inguruan hausnartzeko.Maria Ripollen eta Lisa Pramen (zuzendaria eta argazkilaria eta Andrearen ama, argazkiko begi beltzen haurra) helburua istorio intimo eta pertsonala kontatzea da, eta ahalik eta pertsona gehien sentsibilizatzea; baita identifikatuak sentitzen diren familiengana hurbiltzea ere.Esaldi batzuk eta fantasiazko eszenak:"Maitasun handiz egindako proiektua da eta maitasun handia bueltatzen didana, sakona eta eskuzabala". Maria Ripollek esana. Zuzendaritza "suabe eta lasaiarekin", "eskuz egina" bi urteko filmaketan."Jendeak positiboki harritzen zaitu, harategiko eszena dokumentalaren ondorioaren modukoa da: begiak pixka bat zabalik bizi beharko genuke, inguratzen gaituen guztia begiratu, bestela kaxoi laukian gelditzen gara, denok berdinak izan behar dugula pentsatzen dugu baina ez gara, pertsona mota asko dago". Lisa Pram eta azokako harakinak esana, eszena bikain batean.Adi ere muntatzailearen musikari: Sergi Cameron, bikaina eta eskuzabaltasunez utzi duen Muchachitorena. "(Dokumentalaren) filmaketako zailena atzera egitea izan da, berriro sentitzea, batek aurrera egin nahi du, ez du orainaldian egon nahi, gogorra izan da iraganeko emozioak lantzea". Lisa Pramek esana.Dokumentala RTVE loturan dago, eta hemen zapaldu : Bost kromosoma (Espainiako lehen Webdoc-a).PASA eta IKUS ezazue, harribitxi bat da.Eta ez utzi LIBURU BELTZ TXIKIA ikusteari eta irakurtzeari, non Lisak Andrearendako eguneroko bat idazten duen, EMOZIOZ beteriko marrazkiz, argazkiz eta testuez betea.