Bizitzan erreza da ezgaituen munduarekin topatzea. Batzuetan, dena ondo dagoela eta ezer ez dela gertatuko iruditzen zaigu (eta eskerrak bestela bizitza oso zaila izanen litzateke); adibidez, gazteak garenean, mundua beldurrik gabe ikusten da.Baina, sakonean, pentsatzen badugu, bizitzan, hainbeste momentutan ezgaituen mundua apaitzen da. Kasu batzuetan jaio ondoren umeak ezgaituak dira eta, gainera, gradu ezberdinetakoak: arina, moderatua edo larria.Beste kasuetan, bizi normala izanez gero, zerbait gertatzen da, eta ezinduta galtzen da: istripu batengatik, drogaren ondorioengatik (pena da drogagatik nola gelditzen edo geldituko diren gazte asko: gehiena forma baten edo besteagandik burua galduta eta ezgaituak betirako).Eta azkenean denok urteekin, zahartzen garenean, ezgaituak izango gara; eta laguntza behar izango dugu ; gehiago, dementzia gaixotasuna sortzen bada.Orain hausteskunde orokorrak egin aurretik, politikoek osasuna, heziketa eta pentsioak mantentzea proposatzen dute, baina gizarte-ongizatea aurreratu behar da ezgaitutako pertsonen eskubideak bermatzeko.