“Eta xxx eurotako aurrerakina egin beharko da”. Ordainketa hau erres bezala ulertzen da, baina errealitatean, oso adigai zabala da; ez du beti esanahi berdina eta, batez ere, eroslearentzat ez ditu beti ondorio berdinak.
Babesa gutxiagotu egiten da paperean ezer ez ezarri eta ordainketa esku diruz egiten denean, inon frogarik ez dagoenean. Salmenta egiten duen alderdiak atzera egiten badu edo adostutako ondasuna ematen ez badu, ez dago modurik ordainketa bat egin dela frogatzeko eta, horregatik, oso zaila da –parte hartzaileen jarreraz gain– dirua berreskuratzea.
Kontsumitzailearen babesgabetasuna arin daiteke, gutxi bada ere, aurrerakina kreditu txartelaz ordaintzen bada. Kasu hauetan, kaltetuaren banku eragiketak begira daitezke ordainketa bat egin dela frogatzeko.
Idatzitako kontratu bat funtsezkoa da, zeinean aurreratutako dirua, zeren erres gisa den eta aldeetako batek bere atala betetzen ez badu zer gerta daitekeen jasotzen den. Orokorrean, jendeak uste du aurreratutako dirua jasotzen duen paper batekin nahikoa izango dela. Hala ere, ez bada zehazten erres hori zer den, arazoak egon daitezke. Izan ere, nahiz eta erosle askok uste erres bat dagoenean beti atzera egin dezaketela eta aurreratutako dirua besterik ez dutela galduko, hau ez da nahitaez horrela.
Jurisprudentziaren arabera, erres batek erosketa atzera egiteko aukera eman dezan honi dagokion aldeen “zalantzarik gabeko borondatea” kontratuan agertu behar da. Irtenbide bat aurkitzeko, aukera hau modu argian eta espresuki agertu behar da. Zigor erres deiturikoak dira. Kasu hauetan, erosleak edo saltzaileak haien kontratuaren atala ez badu betetzen “bere borondate, ihesa edo ezintasuna kontutan hartu gabe”, kontratuaren suntsiarazpena eska daiteke, erresaren ordainketa ezarriz –edo honen kopia–, kontratua bete duen aldeek jasoko duena.